എന്ത് മനോഹരമാണ് ആ സ്ഥലങ്ങളൊക്കെ!
സ്വച്ഛ സുന്ദരമായ ഒരുപാട് ജാലകക്കാഴ്ച്ചകൾ സമ്മാനിച്ചു തരാറുണ്ട് ചില തീവണ്ടി യാത്രകൾ.
നീലേശ്വരത്തേക്കുള്ള യാത്ര..... കണ്ണിനും മനസ്സിനും കുളിർമ്മ നൽകുന്ന മനോഹര ദൃശ്യങ്ങൾ.
വിശാലമായ വയലുകളുടെ പച്ചപ്പ്... പച്ചപ്പ് തന്നെ ഒരാശ്വാസമാണ്... പച്ച വിരിപ്പിന് ഞൊറി പിടിപ്പിച്ച പോലെ ഇടയ്ക്ക് കാണുന്ന പല നിറത്തിലുള്ള കാട്ടുപൂക്കളും.
വയലുകളിൽ നിറയെ കൊക്കുകൾ. ഞാനിതു വരെ വെള്ള കൊക്കിനെയും ചാരക്കൊക്കിനെയും മാത്രേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ... പക്ഷേ ഇവിടെ അപൂര്‍വയിനം കൊക്കുകളെ കാണാം.... മയിൽ നീല നിറത്തിലുള്ളവ, അവ പച്ച വയലുകളിൽ നിരന്നു നിൽക്കുന്ന കാഴ്ച അതി മനോഹരമായിരുന്നു! പിന്നെ തവിട്ടും കറുപ്പും കലർന്ന വേറെയും ചില കൊക്കുകൾ! ഇനി ഇതൊക്കെ വേറെ ഏതേലും പക്ഷികളാണോന്നും എനിക്കറിയില്ല, എന്തായാലും നല്ല ഭംഗിയുള്ള കാഴ്ചയായിരുന്നു.
പുഴയോ, നനച്ചു തുടച്ച കണ്ണാടിച്ചില്ല് പോലെ...
അതിൽ മുഖം നോക്കാനെത്തിയ വെള്ളിമുടിക്കെട്ടുള്ള ആകാശ മുത്തശ്ശി! മുത്തശ്ശിക്ക് ഒരുപാട് കഥകൾ അറിയുമായ്രിക്കും... നീണ്ടു നിവർന്ന് അതിരുകളില്ലാതെ ആ കഥാപ്രപഞ്ചത്തിൽ ചിറകു വിരിച്ചു പറക്കുന്ന പക്ഷികൾ...
പിന്നെ കണ്ടൽക്കാടുകൾ! പുഴയോടത്രയ്ക്ക് ഒട്ടിക്കിടക്കുന്നു അവയുടെ കൂറ്റൻ വേരുകൾ... ചില്ലകളിൽ കുനു കുനെ പടർന്നിരിക്കുന്ന ഇലകൾ... അതിൽ നിറയെ കിളികൾ പാർക്കുന്നുണ്ടാകും. അവയറിയുന്നുണ്ടാകുമോ ഇവിടെ ഒരുത്തിയിങ്ങനെ അവരെ നോക്കുന്നത്? പിന്നെ രണ്ടു പാപ്പാത്തികളെ കണ്ടു... പൂമ്പാറ്റകൾ.. അവര് ചേച്ചിയും അനിയത്തിയും ആയിരിക്കണം രണ്ടും പാറിക്കളിക്കാണ്... ചിമ്മി ച്ചിമ്മി... ഒളിച്ചും പൊത്തിയും....
എത്ര സുന്ദരമാണ് ഈ ഭൂമി.... പ്രപഞ്ചം...
ഒന്നിരുന്ന് ആസ്വദിക്കാനാവാതെ ഞാനീ തീവണ്ടിയിൽ ധൃതി പിടിച്ച് പോവുന്നു. ഓരോ സ്റ്റോപ്പുകളിലെ കാഴ്ചകൾ ഹൃദയത്തിൽ കോർത്ത്...യാത്ര തുടരുന്നു... നാം എല്ലാരും.
ഈ ജാലകക്കാഴ്ച്ചകളെ ഞാൻ പ്രണയിക്കുന്നു.
ഈ നിമിഷം ഞാൻ പുഞ്ചിരിക്കുന്നു...
സ്വച്ഛ സുന്ദരമായ ഒരുപാട് ജാലകക്കാഴ്ച്ചകൾ സമ്മാനിച്ചു തരാറുണ്ട് ചില തീവണ്ടി യാത്രകൾ.
നീലേശ്വരത്തേക്കുള്ള യാത്ര..... കണ്ണിനും മനസ്സിനും കുളിർമ്മ നൽകുന്ന മനോഹര ദൃശ്യങ്ങൾ.
വിശാലമായ വയലുകളുടെ പച്ചപ്പ്... പച്ചപ്പ് തന്നെ ഒരാശ്വാസമാണ്... പച്ച വിരിപ്പിന് ഞൊറി പിടിപ്പിച്ച പോലെ ഇടയ്ക്ക് കാണുന്ന പല നിറത്തിലുള്ള കാട്ടുപൂക്കളും.
വയലുകളിൽ നിറയെ കൊക്കുകൾ. ഞാനിതു വരെ വെള്ള കൊക്കിനെയും ചാരക്കൊക്കിനെയും മാത്രേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ... പക്ഷേ ഇവിടെ അപൂര്‍വയിനം കൊക്കുകളെ കാണാം.... മയിൽ നീല നിറത്തിലുള്ളവ, അവ പച്ച വയലുകളിൽ നിരന്നു നിൽക്കുന്ന കാഴ്ച അതി മനോഹരമായിരുന്നു! പിന്നെ തവിട്ടും കറുപ്പും കലർന്ന വേറെയും ചില കൊക്കുകൾ! ഇനി ഇതൊക്കെ വേറെ ഏതേലും പക്ഷികളാണോന്നും എനിക്കറിയില്ല, എന്തായാലും നല്ല ഭംഗിയുള്ള കാഴ്ചയായിരുന്നു.
പുഴയോ, നനച്ചു തുടച്ച കണ്ണാടിച്ചില്ല് പോലെ...
അതിൽ മുഖം നോക്കാനെത്തിയ വെള്ളിമുടിക്കെട്ടുള്ള ആകാശ മുത്തശ്ശി! മുത്തശ്ശിക്ക് ഒരുപാട് കഥകൾ അറിയുമായ്രിക്കും... നീണ്ടു നിവർന്ന് അതിരുകളില്ലാതെ ആ കഥാപ്രപഞ്ചത്തിൽ ചിറകു വിരിച്ചു പറക്കുന്ന പക്ഷികൾ...
പിന്നെ കണ്ടൽക്കാടുകൾ! പുഴയോടത്രയ്ക്ക് ഒട്ടിക്കിടക്കുന്നു അവയുടെ കൂറ്റൻ വേരുകൾ... ചില്ലകളിൽ കുനു കുനെ പടർന്നിരിക്കുന്ന ഇലകൾ... അതിൽ നിറയെ കിളികൾ പാർക്കുന്നുണ്ടാകും. അവയറിയുന്നുണ്ടാകുമോ ഇവിടെ ഒരുത്തിയിങ്ങനെ അവരെ നോക്കുന്നത്? പിന്നെ രണ്ടു പാപ്പാത്തികളെ കണ്ടു... പൂമ്പാറ്റകൾ.. അവര് ചേച്ചിയും അനിയത്തിയും ആയിരിക്കണം രണ്ടും പാറിക്കളിക്കാണ്... ചിമ്മി ച്ചിമ്മി... ഒളിച്ചും പൊത്തിയും....
എത്ര സുന്ദരമാണ് ഈ ഭൂമി.... പ്രപഞ്ചം...
ഒന്നിരുന്ന് ആസ്വദിക്കാനാവാതെ ഞാനീ തീവണ്ടിയിൽ ധൃതി പിടിച്ച് പോവുന്നു. ഓരോ സ്റ്റോപ്പുകളിലെ കാഴ്ചകൾ ഹൃദയത്തിൽ കോർത്ത്...യാത്ര തുടരുന്നു... നാം എല്ലാരും.
ഈ ജാലകക്കാഴ്ച്ചകളെ ഞാൻ പ്രണയിക്കുന്നു.
ഈ നിമിഷം ഞാൻ പുഞ്ചിരിക്കുന്നു...
